22 Nisan 2009
Müslüman Türk Azınlığa Yönelik Baskı ve Kısıtlama
Batı Trakya, hem Yunanistan’ın hem de AB’nin en fakir ve geri kalmış
bölgesidir. Bölgede yaşayan Türklerin çoğu geçimini büyük ölçüde tarım
ve hayvancılıktan sağlamaktadır. Yunan resmi makamları istatistik
yayımlamadığı için kesin veriler vermek mümkün olmasa da Batı
Trakya’daki Türklerin %80’inin kırsal alanlarda yaşadığı bilinmektedir.
Yunan yönetimi ise bilinçli bir şekilde Türklerin topraklarını
kamulaştırarak tek geçim kaynaklarını ellerinden almaya çalışmaktadır.
1923 yılında Batı Trakya Türk azınlığının nüfusunun büyük bir çoğunluğu
zengin ve orta halli tüccar, çiftçi ve esnaf iken bugün zengin ve orta
halli tüccar azınlık neredeyse kalmamıştır, büyük çiftçi ise hiç yoktur.
Toprak
ve nüfus dengesini kendi lehine değiştirmeyi amaçlayan Yunan yönetimi,
sürekli olarak bölgeye Rum nüfusu yerleştirmekte ve uzun vadeli
kredilerle Rumları toprak almaya özendirmektedir.
Batı Trakyalı
Türkler için arazi mülkiyeti çok önemlidir. Batı Trakya Türklerinin
mülkiyet hakları, Yunan vatandaşı olmaktan doğan haklarının dışında
uluslararası anlaşmalar ve ikili anlaşmalar ile güvence altına
alınmıştır. Lozan Anlaşması’nın Müslüman azınlığın diğer Yunan
vatandaşlarıyla hukuken ve fiilen aynı muamele ve haklardan
yararlanabileceğini öngören 40. maddesinin dışında 30 Ocak 1923 tarihli
Mübadele Sözleşmesi’nin 16. maddesinde “... mübadele dışı bırakılacak
bölgelerde oturanların… mülkiyet haklarından serbestçe yararlanmalarına
hiçbir engel çıkarılmayacaktır” hükmü yer almaktadır. Bununla birlikte
Türklere ait ekilebilir verimli araziler; üniversite açmak, sanayi
bölgesi kurmak veya askerî sahaları genişletmek gerekçeleriyle istimlak
edilmekte, istimlak bedeli olarak da ekilemez bölgedeki bir çorak arazi
verilmek istenmektedir. 1923’ten sonra Batı Trakya’daki arazilerin
mülkiyet dağılımı Yunan devleti tarafından dramatik bir şekilde azınlık
aleyhine değiştirilmiştir. Lozan Barış Konferansı’nın resmi
istatistiklerine göre, 1923’te Batı Trakya Müslüman Türk azınlığının
elindeki araziler bölgenin %84’ünü oluştururken, günümüzde bu oran
%25’in altına düşmüştür. Bunun en önemli nedeni ise Yunanistan
yönetiminin kamulaştırma politikaları ve göçtür. 70’li yıllarda yaşanan
yoğun göç nedeniyle Batı Trakya Türkleri, ellerinde bulunan toprakları
çok düşük fiyatlarla satmak zorunda kalmıştır.